afscheid van de familie en van Kameroen
Door: Penny
Blijf op de hoogte en volg Penny
27 Maart 2005 | Nederland, Amsterdam
Vrijdag 18 maart
Vandaag wordt mijn haar ingevlochten. Al ’s ochtends vertrek ik met Silvie naar het nieuwe huis van Nicole die daar woont met haar zoon (Pipi) en dochter (Angel). Angel gaat mijn haar invlechten. Zij heeft een dochtertje dat doof stom is en heel moeilijk op te voeden is. Toch is het gezin ontzettend lief voor haar en hebben ze zelfs een boekje met gebarentaal dat ze haar proberen te leren. De vriendin van Pipi woont ook in het huis en het is gezellig druk. De familie heeft hier geen geld om een colatje te kopen. Toch bieden ze mij er dan toch een aan. Iedereen is blij als ik voor de rest ook iets te drinken koop. Uiteraard kunnen we eerst eten.., maar ik zit nog vol van m’n ontbijt en dus begint Angel meteen met m’n haar. Ik zit buiten op een klein terras voor het huis. Terwijl Angel m’n haar invlecht worden de 3 kleine kindjes die in het huis aan overkant leven voor m’n neus met een ijzeren koort afgeranseld. De familie verteld dat de moeder dat elke dag doet, maar dat zij daar tegen zijn. Als ik ‘c’est pas bon’ zeg ligt de hele familie in een deuk.. Het is een kwestie van diep ademhalen en accepteren want een kindertelefoon of hulplijn voor mishandelde kinderen bestaat hier niet. Zo’n 5 uur later is m’n haar klaar en heb ik niet eens een stijfe kont.. kennelijk ben ik nu wel gewend aan stilzitten door de busreisjes van de afgelopen tijd..
Als dank nodig ik de hele familie s avonds uit om te gaan dansen in de stad. Iedereen is dol blij.
Als ik ’s middags weer thuis kom bij Solange is m’n 8 maart outfit klaar. Een prachtige jurk in de panje van 8 maart. Ik doe hem meteen aan en met m’n nieuwe rastas ben ik echt ingeburgerd..
S avonds verzamelen we allemaal bij Solange thuis. Didier is na het eten in slaap gevallen en Solange maakt het daarom wakker wat het humeur van Didier niet ten goede komt. Maar omdat ik wil dansen gaan we toch.. Ik voel me schuldig. Het is een kadootje voor iedereen om uit te gaan, maar nu voelt het alsof ik iedereen weer belast omdat ik iets wil.. De rest heeft er wel veel zin in en we gaan als eerst naar een bar waar een kameroenese jazz band speelt. Ik vind het er erg leuk, maar de rekening van de drankjes is duur en de rest houdt absoluut niet van deze muziek.. Omdat Gen ook in Yaounde is aangekomen vandaag en mij had gebeld had ik heb ook gevraagd mee te komen. Daarom gaan we daarna met z’n alle naar een andere bar waar we wel kunnen dansen. Pipi brengt ons bij een hele dure hilton disco.. Ik vrees dat ik niet zoveel geld bij me heb om iedereen daar in te kunnen krijgen en leen geld van Didier, waardoor Solange zich meteen schuldig voelt. Uiteindelijk mag ik de club niet in omdat ik op slippers loop.. Dan dus maar naar een ander klein tentje.. Daar zijn de drankjes gelukkig veel goedkoper en dansen we met z’n alle uren lang op echte lokale kameroenese muziek. Iedereen heeft een hele hoop lol.
Zaterdag 19 maart
Dit is m’n laatste dag.. Een dag waar ik zo lang naar heb uitgekeken, maar waar ik nu toch wel moeite mee heb, want Solange kijkt al de hele dag sip en zegt dat ik haar nu zo ga achterlaten.. iedereen verteld me de hele dag hoe erg ze me gaan missen.. Ik voel me rot dat ik ga en toch kijk ik ook weer uit naar m’n eigen familie en vrienden. Ik krijg een grote tas met eten mee voor de zus van Solange in Nederland waar ik speciale papieren voor moet halen zodat ik het mag invoeren. Ik hoop maar dat dat goed gaat bij de douane in Nederland. Solange en Didier brengen me ’s avonds weg met de auto. En een mannetje op het vliegveld loost me langs alle rijen en douane ambten zodat ik binnen een half uurtje klaar ben om te gaan. Het afscheid van Didier en Solange valt me zwaar. Dan wordt ik ook nog flink belazerd bij de laatste controle voor het instappen. Het houten beeldje dat ik in m’n handbagage had gestopt zodat het niet kapot zou gaan is echt hardhout en dat mag ik niet zomaar uitvoeren.. Helaas heb ik geen kameroenees geld meer.. en alleen briefjes van 10 euro.. en dat was natuurlijk precies het bedrag dat ik daarvoor moet dokken.. Potverdorie.. Op dat moment ben ik blij dat ik straks in Nederland niet meer bij alles waar ik voor moet betalen een discussie aan moet gaan en moet afdingen..
De vliegreis gaat prima, al heb ik in het vliegtuig behoorlijk last van m’n buik en hoop ik geen ameubes te hebben meegenomen uit Kameroen.. Omdat ik ’s nachts vlieg ben ik hartstikke moe, maar kan ik natuurlijk maar moeilijk de slaap. Ik kom dan ook vermoeid aan op schiphol waar m’n vrienden en familie een echt feestje inclusief balonnen, kaas, drop en chocola hadden gebouwd!! Heerlijk om weer terug te zijn in Nederland!! Het eerste wat ik wil is een warme douche en gezellig met iedereen bijkletsen!
Lieve vrienden, allemaal heel erg bedankt voor jullie steun en toeverlaat de afgelopen 4 maanden! Jullie reacties, mailtjes, brieven en telefoontjes hebben veel voor me betekend! De komende weken ga ik even bijkomen en daarna vrees ik weer het lab in in Wageningen om daar de grasmonsters te analyseren.. Maar voor die tijd hoop ik weer lekker bijgeklets te zijn met iedereen!
Merci Beaucoup!
Penny
Vandaag wordt mijn haar ingevlochten. Al ’s ochtends vertrek ik met Silvie naar het nieuwe huis van Nicole die daar woont met haar zoon (Pipi) en dochter (Angel). Angel gaat mijn haar invlechten. Zij heeft een dochtertje dat doof stom is en heel moeilijk op te voeden is. Toch is het gezin ontzettend lief voor haar en hebben ze zelfs een boekje met gebarentaal dat ze haar proberen te leren. De vriendin van Pipi woont ook in het huis en het is gezellig druk. De familie heeft hier geen geld om een colatje te kopen. Toch bieden ze mij er dan toch een aan. Iedereen is blij als ik voor de rest ook iets te drinken koop. Uiteraard kunnen we eerst eten.., maar ik zit nog vol van m’n ontbijt en dus begint Angel meteen met m’n haar. Ik zit buiten op een klein terras voor het huis. Terwijl Angel m’n haar invlecht worden de 3 kleine kindjes die in het huis aan overkant leven voor m’n neus met een ijzeren koort afgeranseld. De familie verteld dat de moeder dat elke dag doet, maar dat zij daar tegen zijn. Als ik ‘c’est pas bon’ zeg ligt de hele familie in een deuk.. Het is een kwestie van diep ademhalen en accepteren want een kindertelefoon of hulplijn voor mishandelde kinderen bestaat hier niet. Zo’n 5 uur later is m’n haar klaar en heb ik niet eens een stijfe kont.. kennelijk ben ik nu wel gewend aan stilzitten door de busreisjes van de afgelopen tijd..
Als dank nodig ik de hele familie s avonds uit om te gaan dansen in de stad. Iedereen is dol blij.
Als ik ’s middags weer thuis kom bij Solange is m’n 8 maart outfit klaar. Een prachtige jurk in de panje van 8 maart. Ik doe hem meteen aan en met m’n nieuwe rastas ben ik echt ingeburgerd..
S avonds verzamelen we allemaal bij Solange thuis. Didier is na het eten in slaap gevallen en Solange maakt het daarom wakker wat het humeur van Didier niet ten goede komt. Maar omdat ik wil dansen gaan we toch.. Ik voel me schuldig. Het is een kadootje voor iedereen om uit te gaan, maar nu voelt het alsof ik iedereen weer belast omdat ik iets wil.. De rest heeft er wel veel zin in en we gaan als eerst naar een bar waar een kameroenese jazz band speelt. Ik vind het er erg leuk, maar de rekening van de drankjes is duur en de rest houdt absoluut niet van deze muziek.. Omdat Gen ook in Yaounde is aangekomen vandaag en mij had gebeld had ik heb ook gevraagd mee te komen. Daarom gaan we daarna met z’n alle naar een andere bar waar we wel kunnen dansen. Pipi brengt ons bij een hele dure hilton disco.. Ik vrees dat ik niet zoveel geld bij me heb om iedereen daar in te kunnen krijgen en leen geld van Didier, waardoor Solange zich meteen schuldig voelt. Uiteindelijk mag ik de club niet in omdat ik op slippers loop.. Dan dus maar naar een ander klein tentje.. Daar zijn de drankjes gelukkig veel goedkoper en dansen we met z’n alle uren lang op echte lokale kameroenese muziek. Iedereen heeft een hele hoop lol.
Zaterdag 19 maart
Dit is m’n laatste dag.. Een dag waar ik zo lang naar heb uitgekeken, maar waar ik nu toch wel moeite mee heb, want Solange kijkt al de hele dag sip en zegt dat ik haar nu zo ga achterlaten.. iedereen verteld me de hele dag hoe erg ze me gaan missen.. Ik voel me rot dat ik ga en toch kijk ik ook weer uit naar m’n eigen familie en vrienden. Ik krijg een grote tas met eten mee voor de zus van Solange in Nederland waar ik speciale papieren voor moet halen zodat ik het mag invoeren. Ik hoop maar dat dat goed gaat bij de douane in Nederland. Solange en Didier brengen me ’s avonds weg met de auto. En een mannetje op het vliegveld loost me langs alle rijen en douane ambten zodat ik binnen een half uurtje klaar ben om te gaan. Het afscheid van Didier en Solange valt me zwaar. Dan wordt ik ook nog flink belazerd bij de laatste controle voor het instappen. Het houten beeldje dat ik in m’n handbagage had gestopt zodat het niet kapot zou gaan is echt hardhout en dat mag ik niet zomaar uitvoeren.. Helaas heb ik geen kameroenees geld meer.. en alleen briefjes van 10 euro.. en dat was natuurlijk precies het bedrag dat ik daarvoor moet dokken.. Potverdorie.. Op dat moment ben ik blij dat ik straks in Nederland niet meer bij alles waar ik voor moet betalen een discussie aan moet gaan en moet afdingen..
De vliegreis gaat prima, al heb ik in het vliegtuig behoorlijk last van m’n buik en hoop ik geen ameubes te hebben meegenomen uit Kameroen.. Omdat ik ’s nachts vlieg ben ik hartstikke moe, maar kan ik natuurlijk maar moeilijk de slaap. Ik kom dan ook vermoeid aan op schiphol waar m’n vrienden en familie een echt feestje inclusief balonnen, kaas, drop en chocola hadden gebouwd!! Heerlijk om weer terug te zijn in Nederland!! Het eerste wat ik wil is een warme douche en gezellig met iedereen bijkletsen!
Lieve vrienden, allemaal heel erg bedankt voor jullie steun en toeverlaat de afgelopen 4 maanden! Jullie reacties, mailtjes, brieven en telefoontjes hebben veel voor me betekend! De komende weken ga ik even bijkomen en daarna vrees ik weer het lab in in Wageningen om daar de grasmonsters te analyseren.. Maar voor die tijd hoop ik weer lekker bijgeklets te zijn met iedereen!
Merci Beaucoup!
Penny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
